27 april, 2010

Mijn buurt

Dit is waar ik woon. Dit zijn de straten die ik elke dag oversteek. Dit winkels die ik dagelijks bezoek. Dit is mijn buurt.

(Ja, sorry voor de slechte kwaliteit van de foto, maar ik ben nou eenmaal geen fotografe)

1) Hier woon ik. Zoals jullie al konden zien in dit filmpje, zit de voordeur aan de straatkant. Dan volgt er een lange gang ('pasillo' op z'n spaans) met aan beide kanten allemaal huizen en appartementen. Aan het eind van het pasillo is ons appartement. Vrijwel in het midden van het blok huizen.

2) Hier staat een klein krantenkiosk. Van 8 tot 13 uur is hij open, de rest van de dag is hij gesloten. Maar hier koop ik dus elke dag (nouja, bíjna elke dag) de krant.

3) De slager op de hoek is geboren in Sicilië , maar woont sinds hij twee jaar is in Argentinië. Hij voelt zich meer Siciliaans dan Argentijns. Tenminste, dat is wat hij mij elke keer dat ik langskom vertelt.

4) De groente bij de groenteman is vééééééél goedkoper dan in de supermarkt. Bovendien is het heel fijn om daar naar binnen te stappen. Al die geuren van de verse groente en fruit... Heerlijk. Als je in Argentinie naar de groenteman gaat, zeg je tegen een medewerker wat je wilt en hoeveel. DOE NOOIT ZELF DE GROENTE IN EEN ZAK. Die fout heb ik ooit al eens gemaakt. Wacht keurig op je beurt en laat de medewerker het werk voor je doen.

5) Hier pak ik altijd de bus! De bus naar het centrum, naar school, naar alle uitgaansgelegenheden.

6) De bakker! Er is niets fijner dan 's ochtends met Mooi een blokje om te lopen en dan vers gebakken medialunas (soort croissanten) de kopen bij de bakker. Ook 's middags (rond 17 uur) is het de gewoonte om medialunas of andere zoete broodjes te eten.

7) Hier staat een internetcafé/kiosk. Maar alles wat zij verkopen is enorm duur. In vrijwel alle kiosken kost een liter cola 6 pesos, bij hen 7 (voorbeeld). Het broertje van Sancho vertelde me ooit dat ze zelfs buskaarten voor 50 cent meer verkopen. Naar deze kiosk gaan wij dus nooit.

8) Hier stap ik altijd uit de bus :p.

9) De Carrefour, dé megasupermartk in mijn buurt. Gelukkig zittie lekker dichtbij. Hier verkopen ze voedsel en drinken maar ook eindeloos kleren, boeken, cd's, schoenen, meubels, planten... vanalles.

10) Hier is vorig jaar (toen ik nog in Nederland was) een zwangere vrouw vermoord... op de stoep.

11) Mijn kapper en daarnaast een klein kioskje waar ik bijna altijd mijn buskaarten koop.

12) Kiosk die geen buskaarten verkoopt, maar wel cola en basislevensmiddelen. Met een lage prijs, dus hier ga ik heel vaak heen. Afgelopen jaar is er drie keer ingebroken in deze kiosk! Dus nu hebben ze altijd een hek/rolluik naar beneden en bedienen ze je door het raam heen.

25 april, 2010

Lief dagboek...

Neeeee, ik ga geen stukken uit mijn dagboek op het internet publiceren. Maar ik wilde toch even een blog scrhijven over wat persoonlijkere dingen in plaats van altijd over nieuwsberichten enzo te schrijven. Hoe gaat het nou met míj? Daar gaan we het vandaag over hebben. ;-)

Journalistiek
Ik studeer inmiddels al bijna 2 maanden aan de TEA, mijn nieuwe school voor journalistiek. En ik ben er erg tevreden over. Het is een kleine school (zo'n 40 studenten in het eerste jaar) dus iedereen kent elkaar. Iets wat ík erg fijn vind, aangezien ik nogal wat hulp nodig heb qua taalachterstand.

Mijn klasgenoten zijn allemaal heel erg lief en behulpzaam en zijn altijd bereid om bepaalde begrippen aan mij uit te leggen. Het zijn nog geen hechte vriendschappen, maar ik heb er een goed gevoel over.

Heel veel leraren betrekken mij ook veel in de lessen. De lerares economie vraagt mij altijd over 'hoe we bepaalde dingen doen in Nederland' om zo beetje bij beetje erachter te komen waarom het in Nederland zo goed gaat, en in Argentinië 'zo slecht'. Mijn conclusie: in Nederland zijn we niet zo corrupt als de Argentijnen.

Mijn eerste ingeleverde werkstuk bestond uit vier vragen over een tekst, die we samen met drie andere klasgenoten moesten beantwoorden. Ieder had zijn eigen vraag. Afgelopen week kregen we het werkstuk terug en mijn beantwoorde vraag was helemaal goed! Goede informatie én zonder spelfouten! Ik was daar in ieder geval erg trots op.

Dat soort dingen geven mij weer hoop en laten mij geloven dat ik 'heus wel' journalistiek in het spaans kan studeren. Soms is het namelijk erg lastig. Dan begrijp ik niks van de wat de leraar zegt of van wat de opdracht is. Maar als ik dan zo'n werkstuk terug krijg denk ik: "Zie je wel Wil, je kan het heus wel".

Werk, werk, werk
Ik werk nog altijd 20 uur per week in 'Cloud', de kledingwinkel van Sancho's moeder. En ja, nog altijd werk ik er illegaal. Zwart. Ik heb mijn visum namelijk nog niet rond (aankomende week heb ik als het goed is eindelijk alle papieren klaar), dus eigenlijk ben ik nog steeds een toeriste in Argentinië. Met als gevolg dat er een kans is dat het "Ministerio del Trabajo" daar achter komt en Sancho's moeder een flinke boete geeft... Dus nu moeten we maar flink gaan bidden en hopen dat ze niet net déze week achter mijn illegale activiteiten komen!

Verder ben ik flink aan het werken voor WEP (World Education Program), de uitwisselingsorganisatie waarmee ik in 2006 mijn High School Year heb gevolgd. Ik moet dan soms naar middelbare scholen toe om daar praatjes te houden over het hele uitwisselingsgebeuren en op die manier studenten te zoeken die wel gastfamilie willen zijn. En als ik niet op scholen aan het praten ben, ben ik aan het werk op het kantoor van wep. Meestal moet ik dan data in de computer zetten (informatie van de studenten die aankomende juli naar Argentinië komen, dat soort dingetjes).

Maar laatst belde ze me ook op om te vragen of ik een dag lang op 4 uitwisselingsstudenten kon passen. Zij wonen in andere steden in Argentinië maar moesten voor visumzaken in Rosario zijn. En ik moest ze dus vermaken totdat ze de bus terug pakten. Erg leuk!

Spijt/heimwee
Ik zit hier nu alweer een aantal maanden. En alles is inmiddels zo vanzelfsprekend! Maar dat houdt natuurlijk niet in dat ik ben vergeten hoe moeilijk het was om de keuze te maken om naar Argentinië te verhuizen. Ik baal er nog elke dag van dat ik niet even naar Nederland kan gaan om mijn familie en vrienden te omhelzen. Maar spijt heb ik niet van mijn keuze. Met Sancho gaat alles nog altijd goed en ik ben (op sommige heimwee-momenten na) erg gelukkig. Ik heb regelmatig het gevoel van: Wauw Wil, wat heb je een cool leven!

Voor degenen die mij ook missen en na al mijn verhalen zin hebben om Argentinië te leren kennen: voor 910 Euros kan je al in je zomervakantie 'even op en neer'.
Ik zeg: doen!

18 april, 2010

Envases

Oké, ik heb nog geen enkel zonnepaneel gespot, ik ken niemand die 'aan spaarlampen doet' en men pakt nauwelijks de fiets. Toch hebben de argentijnen een gewoonte die enorm meehelpt aan een beter milieu. Eentje die we in Nederland niet hebben en waar we echt wel een voorbeeld aan kunnen nemen. Los envases.


Vertaling Van Dale
Envase: verpakking, emballage, pot, blik, doos
In dit geval is het eigenlijk een fles.

Goede gewoonte
Want wat 'wij' Argentijnse jongeren doen als we met wat vrienden bij iemand thuis afspreken: we kopen een aantal flessen frisdrank (meestal cola) of bier. Een normale literfles cola kost ongeveer 5,50 pesos. Nu heeft dus iemand het volgende bedacht: een plastic fles cola die je meerdere keren kan gebruiken. Het plastic is veel harder en dikker dan de normale flessen. Dit heet dus een 'envase'. Dus je gaat naar een kiosk met een lege 'envase' en ruilt die in voor een volle envase.

Goedkoper
Ik zei al dat een normale literfles 5,50 pesos kost. Een envase van 2 liter cola kost 6 pesos. Slechts 50 cent meer. Veel voordeliger en ook nog eens goed voor het milieu omdat de flessen niet worden weggegooid, maar worden hergebruikt. Want de kiosks geven de lege flessen die ze bij elkaar verzamelen aan de frisdrankfabriek, die ze opnieuw vult en er een nieuwe dop op draait. En dit doen ze met verschillende soorten frisdranken en bier (alle merken).

Wij hebben in huis bijvoorbeeld 6 envases bier en 2 envases cola. Dus altijd als er mensen op bezoek komen, hebben we genoeg (of in ieder geval iets :p) om 'goedkoop' drinken te kopen.

17 april, 2010

Mijn eerste lead in het spaans :)

Twee weken geleden moest ik voor het vak 'redactie' een lead (de intro van een nieuwsbericht) schrijven over wat volgens mij hét nieuwsbericht van de dag was. Het grote nieuws van die dag was (vond ik) de arrestatie van Ariel Cantero, een belangrijke boef. Gister kreeg ik mijn lead terug en hij was goed! Hieronder staat hij in het spaans en daaronder een vertaling naar het nederlands.

Arrestaron a "El" Ariel Cantero en su vivienda en la zona Sur de Rosario. Cantero es sospechoso por el ataque al micro de hinchas de Newell's Old Boys, donde murió Walter Cáceres de 14 años, el mes pasado. En su vivienda la policía encontró diez armas, 40 millones de pesos y unos cuarenta celulares. Cantero es el líder de Los Monos, un grupo que es sospechoso por el tráfico de droga. Drogas no fueron encontrados en la vivienda.

"De" Ariel Cantero is gearresteerd in zijn woning in het zuiden van Rosario. Cantero wordt verdacht van de aanval op de bus supporters van Newell's Old Boy afgelopen maand, wat de oorzaak was van de dood van de 14-jarige Walter Cáceres. In zijn woning heeft de politie tien wapens, veertigduizend pesos en zo'n veertig mobiele telefoons aangetroffen. Cantero is de leider van De Apen, een groep die ervan wordt verdacht drugs te smokkelen. Drugs zijn echter niet gevonden.

08 april, 2010

Up it goes

De bedoeling van mijn blog is onder andere om jullie te laten zien hoe men hier leeft in Argentinië. Voetbal is de grote passie van vrijwel iedereen, er worden andere dingen gegeten en gedronken én (de belangrijkste) het leven is veels te duur. Nu zit het wel een beetje in de aard van de Argentijn om veel te klagen en te protesteren om iets wat misschien niet zo heel erg is. Maar dat het leven hier duur is, dat is voor mij inmiddels een feit.

Met de 20 uren die ik in de kledingwinkel werk verdien ik rond de 180 pesos per week. Hetzelfde bedrag in euro's kan iemand in Nederland van mijn leeftijd ook verdienen met zo'n baantje. Je kan stellen dat men ongeveer hetzelfde verdiend in Argentinië als in Nederland (met als verschil dat men in Nederland in euro's uitbetaald krijgt natuurlijk). Kijk nu eens naar mijn boodschappenlijstje:

- Pak sinaasappelsap (1 liter) 6,30 pesos
- Pakje tomatenpuree (500 gram) 2,15 pesos
- Pak rijst (1 kilogram) 4,85 pesos
- Pak melk (1 liter) 3,60 pesos
- Zonnebloemolie (1,5 liter) 5,68 pesos
- Fles Cola (1 liter) 5,20 pesos
- Gehakt (500 gram) 8,00 pesos
- Deodorant (de állergoedkoopste) 6,59 pesos


In Nederland betaal je voor een pak melk 1,50 euro, de allergoedkoopste deodorant kost misschien ietsje meer dan 1 euro en voor een pakje tomatenpuree betaalde ik altijd 20 cent!!

Vervoer
Het vervoer is ook duur hier. De fiets maakt het leven in Nederland zo veel goedkoper! Helaas doet men hier niet aan fietspaden dus als je wilt fietsen, moet je het doen op drukke wegen met auto´s die roekeloos langs je heen rijden. Niets voor mij. Dus pak ik de bus. Een busrit kost 1,60 pesos. Ik neem gemiddeld 4 bussen per dag. 6,40 pesos ben ik dagelijks kwijt aan vervoer. En soms neem ik een taxi, 2 kilometer in een taxi kost ongeveer 10 pesos. Tel het er maar bij op.

Ik moet eerlijk toegeven, er wordt hier zóveel geprotesteerd (meer salaris voor de leraren, meer salaris voor de buschauffeurs, meer geld voor de bejaarden, meer aandacht voor de sportclubs), er is altijd wel íemand aan het protesteren. Na een tijdje neem je ze gewoon niet meer serieus. Maar als ik zo naar mijn boodschappenlijstje kijk, denk ik ook: zo kan het niet langer. Er moet iéts worden gedaan.

01 april, 2010

Wát zingen ze? De Macarena

Eén van de vele voordelen van het beheersen van de spaanse taal is dat je mee kan zingen met die foute zomerliedjes. Ik heb het over 'Que sí, que no' van Jody Bernal, ik heb het over 'Gasolina' van Daddy Yankee, ik heb het over alles van de Gypsy Kings en natuurlijk heb ik het over de Macarena. Waar de meeste mensen maar iets roepen (of publiceren op internet, check dit), kan ik de volledige tekst inmiddels meezingen! En dat wilde ik met jullie delen. Zodat wanneer het nummer op een feestje wordt gedraaid, jullie heel wijs in het spaans kunnen meezingen!