How not to get a visa

Ik ben het SPUUGZAT. Het kan toch verdomme niet waar zijn dat ik na 10 maanden nog STEEDS GEEN VISUM HEB?! Zo is het gegaan.

Februari 2010
Tien maanden geleden stapte ik voor het eerst het migratiekantoor in Rosario binnen. Met mijn paspoort, mijn Bewijs van Goed Gedrag en mijn Geboorteakte plus apostille kon ik volgens de internetpagina van de Nederlandse ambassade in Argentinië een Studievisum krijgen! Ik werd al snel terug gestuurd: het moest allemaal vertaald zijn. Oh ja, logisch inderdaad. Ook miste het bewijs dat ik ingeschreven stond in TEA. Dus daar ging ik meteen achteraan.

Juni 2010
Mijn opleiding moest zich eerst nog inschrijven in het 'studievisumsysteem'. Voordat de directeur van TEA dat ging regelen was het alweer mei. Ik kon wel al snel een vertaalster vinden die mij kon helpen met de vertalingen, maar die woonde Buenos Aires. Wanneer kon ik daar naartoe? Vier maanden later en heel wat pesos lichter had ik dan eindelijk alles op orde. Ik stapte met goede moed het migratiekantoor binnen. Maar al snel werd ik teleur gesteld.Ik moest ook nog het Bewijs van Goed Gedrag van Argentinië hebben. Daarvoor moest ik eerst naar de rechtbank.

Bewijs van Goed Gedrag in Argentinië
Bij de rechtbank kreeg ik een soort stappenplan in mijn handen gedrukt. Eerst moest ik naar het hoofdkantoor van de politie in Rosario. Daar aangekomen moest ik mijn vingerafdrukken achterlaten (op de old-fashioned-way, met inkt op je vingers en al), wat persoonlijke gegevens achterlaten plus een kopie van alle bladzijden van mijn paspoort (inclusief de kaft).

Daarna moest ik 4 tot 5 weken wachten en dan moest ik terugkomen. De weken schoten voorbij en voor ik het wist zaten we alweer in september. Ik ging naar het politiebureau, waar ik het bewijsje kreeg dat ik geen criminele daden heb gepleegd in Argentinië. Met dat bewijsje moest ik weer naar de rechtbank. Daar moest ik 20 werkdagen wachten. Dus zo'n maand later (eind oktober) kwam ik weer bij de rechtbank. En hij was er hoor: mijn Bewijs van Goed Gedrag! Alleen was ik volgens dat papiertje in 1979 geboren. Tja, en dan moest ik weer minstens een week wachten, want de printers waren net kapot gegaan.

Eind oktober
Eind oktober had ik dus in mijn bezit:
- Geldig paspoort + kopie van alle bladzijden van mijn paspoort (inclusief de kaft)
- Bewijs van Goed Gedrag van Nederland, met apostille en legaal vertaald naar het Spaans
- Bewijs van Goed Gedrag van Argentinië
- Geboorteakte, met apostille en legaal vertaald naar het Spaans
- Bewijs van inschrijving in een legale opleiding in Argentinië

Ik stapte het migratiekantoor binnen. En werd zoals gewoonlijk meteen weer teruggestuurd. Het bewijs van inschrijving van TEA was niet geldig. Het moest een bewijs van de online inschrijving zijn. Ofzoiets. Scheldend het kantoor uitgelopen. Gelukkig konden ze me op school het bewijs van de online inschrijving geven.

Toen een drukke tijd gehad met examens op school en ik was het hele visum gebeuren gewoon even helemaal zat, dus pas na Sinterklaas ergens weer naar het migratiekantoor gegaan.

Het migratiekantoor
Dat zit altijd helemaal vol met Aziaten en Zuid-amerikanen (Peruanen, Bolivianen, Paraguayanen). Mensen die er -om het maar even zo te noemen- arm uitzien. Als je binnenstapt moet je een nummertje trekken en dan word je geroepen. Het is open van maandag tot vrijdag van 8.30 uur tot 13 uur.

Begin December
Toen ik in December het migratiekantoor binnenstapte, voor 10 uur 's ochtends, WAREN DE NUMMERTJES OP. Toen ik ging vragen of er nog nieuwe nummertjes zouden komen, was er niemand die mij kon helpen. Niet dat alle medewerkers zo druk bezig waren, ze waren achter de toonbank mate aan het drinken of gezellig aan het kletsen. Ik ben toen achter de toonbank gestapt en heb aan een meisje gevraagd hoe het zat. "Als de nummertjes op zijn, betekent dat dat we je niet meer kunnen helpen vandaag. Kom morgen maar terug", vertelde ze me doodleuk.

Die volgende ochtend was ik om tien over half negen 's ochtends bij het migratiekantoor. En de nummertjes waren al op!!! De morgen daarna was ik om tien voor acht bij het migratiekantoor, waar al een rij van wachtende mensen stond gevormd van bijna een halve blok (50meter)! 40 minuten voor opening al! Ik sloot me aan bij de rij wachtende mensen en kon gelukkig een nummertje krijgen. Rond elf uur was het mijn beurt. Het zag er allemaal heel goed uit. Er werd een afspraak voor mij gemaakt voor maandag 17 januari 2011 om 10.30 uur. Ik moest dan al mijn papieren meenemen, met 2 pasfoto's van 4 bij 4, een Certificaat van Woonachtig Zijn en 600 pesos.

Dat certificaat is heel makkelijk te bemachtigen. Je moet met 2 getuigen ouder dan 21 jaar naar je plaatselijke politiebureau gaan en daar met z'n drieën ondertekenen dat je daadwerkelijk in Rosario woont.

Eindelijk zo ver
17 januari 2011 was aangebroken. Een prachtige zomerdag, niet te warm, niet te koud. Geen wolkje aan de lucht. Ik ging vol zelfvertrouwen naar het migratiekantoor. Ik was er al om 10 uur (wilde beslist niet te laat komen) en liet aan een van de medewerksters weten dat ik er al was. Ik mocht plaats gaan nemen en dan werd ik zo geroepen. Daar zat ik dan... tussen Chinese vrouwtjes die druk met elkaar aan het babbelen waren en een Boliviaanse vrouw met 2 kleine kinderen die van hot naar her renden. En de klok tikte maar door en het werd maar later. Om 12.00 uur stipt riep een van de medewerksters "Biele.. eh... Bielemiegen Goewel": ik was aan de beurt!

Het eerste wat ze zei was dat mijn pasfoto's fout waren. Het moesten foto's van mijn profiel zijn, en niet dat ik recht de camera inkeek. Snel naar de fotograaf om de hoek gerend, foto's laten schieten en meteen weer terug. Toen bleek dat ik nog een kopie moest maken van mijn Bewijs van Goed Gedrag van Argentinië. Weer snel naar het dichtsbijzijnde kiosk gerend, kopieen gemaakt van het gedrag en weer terug naar het migratiekantoor. En toen leek alles gelukkig in orde te zijn.

Totdat het meisje opeens vreemd in de computer keek. De Supervisor werd erbij geroepen. En die wist al snel wat het probleem was: "Je inschrijving van je opleiding is niet goed! We hebben het 'Verzoeksnummer' nodig, en die staat hier niet op!", vertelde ze me.

En nu
Mijn school is met vakantie, 1 februari gaat ze pas open. En laat ik dan net in Nederland zijn! Tegen de tijd dat ik terug ben is mijn Bewijs van Goed Gedrag verlopen dus die moet ik dan weer opnieuw gaan aanvragen.

Ik heb hier nu gewoon geen woorden meer voor. Ik ben het SPUUGZAT!